Björn Leví Gunnarsson, þingmaður Pírata, fer hörðum orðum um Sigríði Á. Andersen, fyrrverandi dómsmálaráðherra, í nýrri stöðufærslu á Facebook. Umfjöllunarefnið er Landsdómsmálið, en Mannréttindadómstóll Evrópu komst að þeirri niðurstöðu að Landsréttur hefði brotið mannréttindi á sakborningi vegna skipunar dómara í réttinn. Vegna þessarar niðurstöðu varð Sigríður Á. Andersen að stíga til hliðar sem dómsmálaráðherra og Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir tók við embættinu tímabundið.
Undanfarið hefur Helga Vala Helgadóttir, þingmaður Samfylkingarinnr og formaður stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar Alþingis, beint spurningum til Þórdísar um málið, nánar tiltekið um kostnað af sérfræðiráðgjöf til ráðuneytisins í aðdraganda dómaraskipunar við Landsrétt. Helgu Völu þótti Þórdís vera sein til svars og eftir að svör bárust voru þau ekki birt á vef Alþingis. Helga Vala sagðist þá velta því fyrir sér hvort Þórdís vildi ekki „taka á sig skítinn“ heldur biði eftir því að annar tæki við, en skipan Þórdísar í embætti dómsmálaráðherra er tímabundin.
Þetta varð til þess að Sigríður Á. steig fram og ritaði eftirfarandi harðorðan pistil um málið þar sem hún segir Helgu Völu og Samfylkinguna taka afstöðu gegn Íslandi:
Háttvirtur formaður stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar Alþingis notar orðið „skítur“ um það að íslenska ríkið taki til varna þegar að hagsmunum Íslands og íslenskrar stjórnskipunar er sótt í gegnum erlendar stofnanir. Það kemur svo sem ekki á óvart að Samfylkingin taki afstöðu gegn Íslandi eins og hún gerði í Icesave málinu og með umsókninni og aðlöguninni að Evrópusambandinu á sínum tíma. En þetta orðbragð lýsir alveg nýjum metnaði gegn hagsmunum Ísland.
Ráðherra, Alþingi og forseti Íslands, hann umfram alla skyldu og auðvitað án ábyrgðar, komust að sömu niðurstöðu um skipun 15 dómara við Landsrétt. Hæstiréttur komst svo að þeirri niðurstöðu að við dómurunum 15 yrði ekki hróflað og að sakborningar nytu réttlátrar málsmeðferðar fyrir dóminum. Allar greinar ríkisvaldsins voru samstíga um niðurstöðuna. Aldrei áður hafa dómarar verið skipaðir með svo þéttum stuðningi allra greina ríkisvaldsins. Landsréttur starfaði svo með miklum ágætum á annað ár.
Þá gerir ein af pólitískt skipuðum stofnunum Evrópuráðsins, MDE, því skóna í málaferlum manns, sem játaði að hafa ekið bifreið undir áhrifum fíkniefna og án ökuréttinda, að dómur Landsréttar yfir manninum hefði verið mannréttindabrot!
Önnur ástæðan fyrir þessari niðurstöðu MDE var sú ákvörðun Alþingis, þvert á það sem ég lagði til við þingið, að greiða atkvæði í einu lagi um allar 15 tillögurnar um dómarana eins og þingsköp gera auðvitað ráð fyrir að sé mögulegt þegar enginn hreyfir andmælum. Þeir sem stóðu að þessu „mannréttindabroti“ á sakborningi að mati MDE voru meðal annarra þingmenn Samfylkingarinnar.
Björn Leví, þingmaður Pírata, bregst hart við þessum pistli Sigríðar og sakar hana um að hafa fótum troðið upplýsingaskyldu sína gegn Alþingi í málinu. Pistill Gunnars Leví er eftirfarandi:
Þvílík og önnur eins skítarök hef ég sjaldan heyrt áður. Já, mér finnst orðið skítur viðeigandi við þetta tilefni.
Það er ekki Ísland sem er í vörn út af Landsréttarmálinu, það er vörn fyrir fyrrverandi dómsmálaráðherra sem fótum tróð upplýsingaskyldu sína gagnvart Alþingi þegar gögn um ráðleggingar sérfræðinga ráðuneytisins voru hunsuð og þeim var ekki deilt með þinginu og sagt að engin andmæli væru við þeim málatilbúnaði sem fyrrverandi dómsmálaráðherra fór fram með. Sigríður Á. Andersen er ekki Ísland, hún tók þessa ákvörðun út frá sinni persónulegu þekkingu og hefur því ekkert með að draga einhverja þjóðernishyggju inn í þetta mál. Það er ömurleg sjálfsvörn að spila málið upp þannig.
