Þetta er árið sem við erum flest komin með alvarlega í magann vegna loftslagsbreytinga. Við fylgdumst með mótmælaaðgerðum barna og unglinga síðla vetrar og í vor – sumarið heilsar svo með óvenjulegum hitabylgjum þar sem met eru ekki bara slegin heldur mölbrotin.
Rannsóknir vísindamanna á fyrri hlýinda- og kólnunarskeiðum sýna svo óyggjandi er að nákvæmlega ekkert vit er í að efast um loftslagsbreytinga af mannavöldum. Menn geta verið í afneitun, en það er þá einungis vegna hagsmuna, í blekkingarskyni ellegar vegna ranghugmynda.
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður Miðflokksins, ritaði grein um daginn þar sem hann talaði um „sýndarstjórnmál“ í kringum loftslagsbreytingar. Og víst er það að ekki er nóg að gert – við erum komin út á skelfilega háskabraut. En Sigmundur gerði meðal annars athugasemd við að börnum væri beitt í áróðursskyni, þau látin skrópa í skóla og einnig kvartaði hann undan því að nú væri ætlast til að við kölluðum þetta „hamfarahlýnun“.
En það verður að segjast eins og er að nokkuð annan tón mátti greina hjá Sigmundi þegar hann var forsætisráðherra og undirritaði Parísarsamkomulagið fyrir Íslands hönd. Þar talaði hann um „catastrophic climate change“, hina miklu ógn sem mannkynið yrði að takast á við.
Nærtækast er að þýða þessi ensku orð sem „hamfarahlýnun“.
Reyndar er ágætt að lesa þessa ræðu Sigmundar frá árinu 2015. Þar er að finna mörg aðalatriði málsins, ekki síst hvað varðar Íslendinga.