Þorsteinn Sæmundsson, þingmaður Miðflokksins, skrifar í Morgunblaðið í dag um þriðja orkupakkann. Tekur hann sérstaklega fyrir afstöðu Silju Daggar Gunnarsdóttur, þingmanns Framsóknarflokksins, til málsins, sem sagði að fyrirvarar ríkisstjórnarinnar væru líkt og að vera bæði með „belti og axlarbönd.“
„Sumir gætu haft gaman af samlíkingunni væri hún ekki svona heimskuleg. Samþykkt þriðja orkupakkans er allavega þeim hluta þingheims sem haldið hefur uppi andófi, svo og meirihluta þjóðarinnar, það mikið áhyggjuefni að þeim finnst hún ekki hafandi í flimtingum. Það er samt sannleikskorn í lýsingu þingmannsins vegna þess að í henni kristallast að ríkisstjórnarflokkarnir og samfylkingarflokkarnir virðast ekki gera sér nokkra grein fyrir haldleysi s.k. fyrirvara þrátt fyrir varnaðarorð sístækkandi hóps sérfræðinga,“
segir Þorsteinn.
Hann nefnir að annar möguleikinn sé að ríkisstjórnarflokkarnir ásamt Samfylkingu, ætli sér að skella skollaeyrum við viðvörunarorðum, vegna hagsmuna sem séu stærri en brot á stjórnarskrá, eða framsal valds af áður óþekktri stærð:
„Nú ber þess að geta að hefði andóf Miðflokksfólks (og Flokks fólksins fyrstu klukkutímana) ekki komið til væri þegar búið að samþykkja þingsályktunartillöguna. Sú samþykkt hefði þá farið fram áður en innihald fjórða orkupakkans var kynnt opinberlega, áður en fréttir bárust af fjármögnun lagningar sæstrengs í Bretlandi, áður en hver lögspekingurinn af öðrum steig fram í viðbót við þá sem áður höfðu varað við. Þá liggur næst við að spyrja hvaða hagsmunir eða hverra séu það stórir að þeir trompi ákvæði stjórnarskrár eða fullt vald Íslendinga á orkuauðlindum sínum? Svar óskast!“
Þorsteinn segist ekki skilja hvað liggur svona á að samþykkja orkupakkann, fyrst hann skipti svona litlu máli líkt og stuðningsmenn hans segi:
„Áður hefur komið fram að „sameiginlegur skilningur“ sé milli orkumálastjóra ESB og utanríkisráðherra Íslands um s.k. fyrirvara. Hvort sá „skilningur“ varð til yfir kaffibolla í símtali eða í öðru almennu spjalli liggur heldur ekki fyrir enda skiptir það engu máli. „Sameiginlegi skilningurinn“ heldur ekki vatni að mati hæfustu lögspekinga. Nú síðast stigu fram Arnar Þór Jónsson héraðsdómari og fimm nafnkunnir hæstaréttarlögmenn og vara við að samþykkt orkupakkans „skapi lagalega óvissu og áhættu.“ Athyglisvert er að framangreindir lögspekingar deila síður en svo pólitískum skoðunum sem dregur enn á ný fram þá staðreynd að afstaða til þriðja orkupakkans er hafin yfir pólitík. Áhyggjur, varnaðarorð og framlögð rök þeirra sem haft hafa sig í frammi markast af þekkingu reynslu og mati á framtíðaráhrifum samþykktar orkupakkans á íslenska þjóð. Það væri fylgjendum orkupakkans þörf lesning að hlusta á varnaðarorð og ekki síður að gaumgæfa þær miklu upplýsingar sem samtökin „Orkan okkar“ hafa tekið saman og skoða síðan hug sinn um hví ekki má fresta afgreiðslu þriðja orkupakkans og nýta tímann sem þá gefst til að gaumgæfa nauðsynlega stefnubreytingu.“
