Þórhildur Sunna Ævarssdóttir, þingflokksformaður Pírata, Miðflokkurinn sé orðinn „fjórða hjólið“ undir ríkisstjórninni, og að nýr meirihluti sé ekki bara að myndast í umhverfis- og samgöngunefnd heldur „víða annars staðar“.
Þetta er kannski ekki alveg nákvæmt. Það hefur svosem lengi lengið fyrir að ákveðinn samhljómur er milli Miðflokksins og vissa afla innan ríkisstjórnarinnar – sérstaklega hópa manna í Sjálfstæðisflokknum. Miðflokkurinn er klofningur úr Framsóknarflokki – og áherslur varðandi t.d. byggða- og landbúnaðarmál eru býsna keimlikar. Það hefur ekkert breyst.
Og Miðflokkurinn er andsnúinn aðild að ESB rétt eins og allir stjórnarflokkarnir. Og hann gerir nokkuð út á tortryggni gagnvart EES samningnum sem er að finna víða í stjórnarliðinu,
Þannig að málefnalegir snertifletir eru víða – og það er ekkert nýtt. Hins vegar eru afar litlir kærleikar milli þorra þingmanna úr stjórnarliðinu og Miðflokksins. Það á einkum við um Vinstri græn og Framsóknarflokkinn. Í raun hefur Klausturmálið fækkað möguleikum á því að mynda ríkisstjórn og þannig aukið líkurnar á að núverandi stjórn sitji út kjörtímabilið.
Það er ljóst að Klausturmálið er í raun að fara miklu verr með stjórnarandstöðuna en ríkisstjórnina. Stjórnin hefur í raun átt frekar náðuga daga meðan það hefur gengið yfir og náð að koma nokkrum umdeildum málum í gegn með lágmarksumræðu.
Stjórnarandstaðan er hins vegar einstaklega tætingsleg. Samfylkingin og Píratar standa þétt saman í öllum málum – Samfylkingin hefur 7 þingmenn en Samfylkingin 7. Eftir Klaustursmálið hafa Inga Sæland og Guðmundur Ingi Kristinsson úr Flokki fólksins færst aðeins nær þeim – hin málefnalega samleið er samt nokkuð takmörkuð. Og svo er Viðreisn með sína 4 þingmenn.
Allt bendir til þess að hinir brottreknu þingmenn Flokks fólksins, Ólafur Ísleifsson og Karl Gauti Hjaltason, gangi brátt til liðs við Miðflokkinn. Þá bætast 2 þingmenn við 7 þingmenn Miðflokksins. Samanlagt verða það 9 þingmenn – sem þýðir einfaldlega að Miðflokkurinn verður stærsti stjórnarandstöðuflokkurinn á þingi.
En staðan er semsagt sú í stjórnarandstöðunni að það eru fylkingar sem talast ekki við og litlar líkur á að það breytist í bráð. Samstarf sem þó var með stjórnarandstöðuflokkunum í upphafi þings er sprungið í loft upp.
