Eitt einkenni íslenskrar tungu er hversu auðvelt er að setja saman orð og búa til úr þeim eitt orð. Við finnum mikið af slíkum samsetningum í íslenskunni, ólíkt til dæmis ensku sem býður ekki upp á þetta. Það gerir þýska hins vegar.
Samsetning orða getur tekið á sig ýmsar myndir, hér má til dæmis lesa um deilur innan Skraflfélagsins vegna samsettra orða, hvað má og hvað má ekki. Segir í fréttinni að deilunum hafi lokið með því að einn stjórnarmaður sagði af sér.
Við eigum fullt af orðum sem eru samsett úr tveimur orðum, en svo eru orð sem eru sett saman úr þremur eða fleiri. Við getum til dæmis nefnt orð sem heyrist mikið í fjölmiðlum þessa dagana, hlýtur eiginlega að vera orð vikunnar ef ekki mánaðarins.
Lágfargjaldaflugfélag.
Þetta er sett saman úr fimm orðum, hvorki meira eða mnna. Lág-far-gjalda-flug-félag.
Það er reyndar eins og hafi runnið tvær grímur á einhverja fjölmiðlamenn með þetta því maður sér líka orðið lággjaldaflugfélag. Samsett úr fjórum orðum.
En í rauninni er það ekkert betra eða þjálla. Ætti maður að prófa að auglýsa eftir nýju orði um flugfélag sem býður ódýr fargjöld?
