„Það er von okkar að þessi kvikmynd hafi þó ekki nema á lítinn hátt kynnt Bandaríkjamönnum hina einlægu vini sem þeir eiga á Íslandi.“

Þetta segir í lok stuttrar heimildarmyndar sem Kvikmyndasafn Ísland hefur sett á vefinn. Myndin er gerð á vegum Rauða krossins, berst hingað frá Alþjóðasambandi Rauða krossins, segir í kynningu, en höfundur hennar er  K. O. Bjarnason. Ekki kemur nánar fram hvaða maður það var.

Myndin var gerð 1958 og lýsir sumarbúðum á Íslandi. Hún hefst reyndar í Reykjavík með fallegum myndum af Tjörninni og Austurvelli – þar sem sagt er að standi stytta af Jóni Sigurðssyni, „George Washington Íslands“.

Við sjáum trjávana borg, timburhús sem eru ansi niðurnídd. Stóra húsið sem sést í upphafi myndarinnar, við suðvesturenda Tjarnarinnar er Ísbjörninn, það var íshús sem Thor Jensen lét reisa, þótti stórt og glæsilegt

En svo færist sviðið út á land, það er sagt frá þeim sið að senda börn á Íslandi í sveit á sumrin. En síðan er aðalumfjöllunarefnið sumarbúðir og börn í þeim. Myndirnar eru meðal annars frá Silungapolli og Selinu sem er í Reykjadal inn af Hveragerði.

Þarna sjáum við börn við alls konar iðju, veðrið er gott og þau virka sæl og södd – þetta er fyrir sex áratugum og hópurinn mun einsleitari en væri nú. Það er til dæmis áberandi hvað börnin eru upp til hópa fjarskalega ljóshærð.

Þulurinn lýkur almennt miklu lofsorði á íslenskt samfélag, í myndinni kemur fram að textinn hafi verið gerður af B. Gudmundsson.