Ólafur Stephensen, framkvæmdastjóri Félags atvinnurekenda, segir fréttatilkynningu Íslandspósts, þar sem fyrirtækið hafnar því að hafa brotið sátt sína við Samkeppniseftirlitið vegna meðferðar á málum ePósts ehf, vera aumt yfirklór, sem stangist á við staðreyndir og gögn málsins.
Samkvæmt gögnum sem FA fékk frá eftirlitsnefnd um framkvæmd sáttar milli Íslandspósts og Samkeppniseftirlitsins, ákvað Íslandspóstur að sameina rekstur dótturfélagsins ePósts og móðurfélagsins án þess að leita álits eftirlitsnefndarinnar og hófst vinna við sameininguna án þess að samþykki Samkeppniseftirlitsins lægi fyrir.
Ólafur segir að ákvæði sáttarinnar frá í febrúar 2017 séu skýr um það að Íslandspósti beri að reikna markaðsvexti á jafnt ný sem eldri lán til dótturfélaga (grein 9.2). Forstjóri Íslandspósts segir í bréfi 23. október 2018 til eftirlitsnefndar, sem á að hafa eftirlit með að fyrirtækið haldi sáttina:
„Þar sem sameining hafði verið ákveðin á árinu 2017 þótti ekki efni til að byrja á því ári að reikna vexti á viðskiptastöður félaganna á því ári en það hafði ekki verið gert fram að því.“
„Hér fer Íslandspóstur augljóslega í bága við sáttina, því að í 9. grein hennar segir jafnframt að eigi að sameina dótturfélag móðurfélaginu verði bæði álit eftirlitsnefndarinnar og samþykki Samkeppniseftirlitsins að liggja fyrir. Eftirlitsnefndin hefur staðfest við FA að álit hennar á sameiningunni liggi ekki fyrir,“
segir Ólafur og bætir við:
„Framkvæmdastjóri fjármálasviðs Íslandspósts segir í bréfi til eftirlitsnefndarinnar 15. október 2018, þar sem farið var fram á álit hennar á sameiningunni, að sameining ePósts og Íslandspósts ohf. hafi verið ákveðin á stjórnarfundi Íslandspósts 25. júní 2018. Þessu ber reyndar ekki saman við áðurnefnt bréf forstjórans, sem segir að sameiningin hafi verið ákveðin 2017. Hvort sem kann að vera rétt, er ljóst að ekki var beðið um álit eftirlitsnefndarinnar fyrr en hátt í fjórum mánuðum eftir stjórnarfundinn. Stjórn Íslandspósts hefur því mátt vera ljóst að ársreikningur ePósts, sem er dagsettur sama dag og stjórnarfundurinn fór fram, 25. júní, væri rangur og ekki í samræmi við ákvæði sáttarinnar, enda lá ekki fyrir neitt samþykki samkeppnisyfirvalda.“
Íslandspóstur segir í tilkynningu sinni að ástæða þess að ekki var farið fram á álit eftirlitsnefndarinnar til sameiningarinnar fyrr en í október, hafi verið að um væri að ræða „töluvert umfangsmikið verkefni og því eðlilegt að það taki nokkurn tíma í vinnslu, en nefndinni hefur verið haldið upplýstri um gang mála. Formlegt og fullbúið erindi barst nefndinni svo í október.“
Um þetta segir Ólafur:
„Í því erindi, sem er ein blaðsíða, er vísað til eins fylgiskjals, minnisblaðs sem dagsett er 24. nóvember 2017. Önnur gögn fylgdu ekki beiðninni. Það hefur þá tekið fjármálastjóra Íslandspósts fjóra mánuði að skrifa eina blaðsíðu. Erindið var sent til nefndarinnar þremur dögum eftir að FA hafði sent henni kvörtun vegna brota Íslandspósts á sáttinni.“
Ólafur segir einnig að hefðu verið reiknaðir markaðsvextir á lán Íslandspósts til ePósts frá 2013 væri staða skuldar félagsins við móðurfélagið hátt í hálfur milljarður króna, en hún er í ársreikningnum gefin upp sem 283 milljónir:
„Þessi gjörð stjórnenda Íslandspósts er þannig til þess fallin að fela raunverulegt tap fyrirtækisins á þessu tiltekna ævintýri þess í samkeppnisrekstri, sem engu hefur skilað. Tekjur ePósts voru á síðasta ári 10,8 milljónir króna og komu að langstærstum hluta frá Íslandspósti og dótturfélögum.“
Þá segir Ólafur að stjórnendur Íslandspósts hafi verið ósparir á villandi upplýsingar, jafnt til fjölmiðla sem og fjármálaráðuneytisins, sem borið hafi þær áfram til fjárlaganefndar Alþingis, um að sameining Íslandspósts og ePósts hafi verið ákveðin og því hafi ekki verið „efni til“ eða „viðeigandi“ að reikna vexti á lán frá móðurfélaginu:
„Við þessa upplýsingagjöf hefur steingleymst að nefna að hvorki álit eftirlitsnefndarinnar né samþykki Samkeppniseftirlitsins fyrir sameiningunni liggi fyrir.“
