Pólitískt andrúmsloft í landinu er frekar andsnúið ríkisstjórninni þessa daga að mati Styrmis Gunnarssonar, fyrrum ritstjóra Morgunblaðsins, en hann fjallar um málið í helgarblaði Morgunblaðsins.Þar segir hann ákvarðanir kjararáðs fyrir tveimur árum, auk annarra ákvarðana um launahækkanir fámennra hópa, hafi valdið alvarlegum hnút í þeim kjaraviðræðum sem nú eru að hefjast. Einnig segir hann að opin uppreisn innan Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins, hið minnsta, gegn samþykkt þriðja orkupakka Evrópusambandsins og mjög svo klaufaleg framsetning á fjárveitingum til öryrkja í fjárlagafrumvarpinu vinni ekki með ríkisstjórninni. Hann segir að öryrkjar upplifi breytingar á upphaflegu tillögunum sem svik við þá og ekki sé ólíklegt að sem kjósendur skipi þeir sér í lið með lægst launaða fólkinu innan verkalýðsfélaganna í þeim átökum sem framundan eru.

„Þótt ekki kæmi annað til er ljóst að stjórnmálamenn þurfa að taka þær skyldur sínar sem kjörnir fulltrúar alvarlegar en þeir hafa gert að stuðla að víðtækum sáttum í samfélaginu. Og það á ekki sízt við um forystumenn stjórnarflokkanna og ríkisstjórnarinnar. Þeirra er ábyrgðin á landstjórninni. Stöðug átök í svona litlu samfélagi verða þreytandi.“

Segir Styrmir og bætir við að það sé löngu ljóst að sjávarútvegurinn þurfi að vera aðili að slíkri samfélagssátt og löngu sé tímabært að leysa það sem eftir stendur af ágreiningi hans og samfélagsins. Það sé hægt því telja verði að nú sé víðtæk sátt í samfélaginu um auðlindagjöld sem grundvallarþátt í samfélagsskipaninni.

Þá segir Styrmir að nýjasta viðfangsefnið sem Íslendingar standa frammi fyrir séu þær breytingar sem eru að verða á samskiptum þjóða, þar á meðal í okkar heimshluta.

„Ljót mynd þess er orðahnippingar á milli forseta Frakklands og Bandaríkjanna. Macron sagði fyrir skömmu að Evrópuþjóðir yrðu að koma sér upp sameiginlegum her til þess að verjast ógn frá Kína, Rússlandi og Bandaríkjunum. Þetta var undarlega sagt þó að ekki væri nema í ljósi sögu síðustu hundrað ára. En ekki voru viðbrögð Trumps betri þegar hann talaði niður til Frakka á þann veg að þeir hefðu verið byrjaðir að læra þýzku þegar Bandaríkjamenn komu til skjalanna. Hver er staða örþjóðar í svona undarlegum og andstyggilegum heimi? Það er ekki til neitt einfalt svar við því. Þess vegna verðum við að hefja okkur yfir hið daglega þras og illmælgi og snúa bökum saman til þess að takast á við þau nýju, erfiðu og alvarlegu vandamál sem eru handan við hornið.“