Kaupþing var ekki banki í hefðbundum skilningi, heldur ein stór svikamylla sem stundaði blekkingar til að lítill hópur gæti grætt sem mest. Þetta er meðal þess sem kemur fram í nýrri bók Þórðar Snæs Júlíussonar, ritstjóra Kjarnans, Kaupthinking – Bankinn sem átti sig sjálfur, sem kemur út á næstunni. Þórður ræddi um bókina við Egil Helgason í Silfrinu í gær, sagði hann að í bókinni yrði afhjúpað hver er hugsanlega huldumaðurinn sem var á bak við aflandsfélagið Dekhill Advisors.
Þórður Snær hefur safnað gögnum sem eru notuð við gerð bókarinnar í tæplega áratug, allt frá hruni. Á þessum tíma hefur hann farið yfir 40 þúsund skjöl og tekið viðtöl við hundruð manns. Á þessu ári fékk hann svo rannsóknar gögn í hendurnar sem gerðu honum kleift að klára bókina, þar á meðal yfirheyrslur yfir fjárfestum á borð við Kevin Stanford og Sheik Al-Thani, einnig hafði hann aðgang að greinargerðum rannsakenda. Segir á bókarkápunni að um sé að ræða sögu „um ofmetnað og græðgi, stórfelldar blekkingar og svik, samtryggingu og samsæri“.
Það er enn margt á huldu varðandi Kaupþing. Í fyrra var það afdráttarlaus niðurstaða rannsóknarnefndar Alþingis að þýski bankinn Hauck & Aufhäuser var aldrei í reynd fjárfestir í Búnaðarbankanum þegar 45,8% hlutur ríkisins í honum var seldur í janúar 2003, ólíkt því sem haldið var fram allt frá upphafi. Fram kom að aflandsfélagið Dekhill Advisors hefði hagnast um marga milljarða á sölufléttu Búnaðarbankans á sínum tíma. Sagði Þórður Snær í viðtalinu við Egil ætli hann jafnframt að afhjúpa í bókinni um þann sem rannsakendur telja að hafi í raun átt félagið Dekhill Advisors.
Þórður Snær segir að það sem honum hafi þótt eitt það áhugaverðasta hafi verið afrit af yfirheyrslum yfir stjórnendum og stórum viðskiptavinum bankans þar sem hægt sé að sjá hvernig þeir litu á bankann: „Í þeim samtölum og svörum í yfirheyrslum kemur fram að margir þeirra litu á hann sem einhvers konar svikamyllu,“ segir Þórður Snær. „Sumir af stærstu viðskiptavinum bankans segja það í yfirheyrslum. Einn sá stærsti, Kevin Stanford, segir að þetta hafi bara verið Ponzi-svindl. Bankinn hafi átt sig sjálfur og það verið ótrúlegt að einhver hafi ekki tekið upp símann og hringt í einhvern, en af einhverjum ástæðum hafi það ekki verið gert. Þá er hann að vísa í að bankinn fjármagnaði hlutabréf í sjálfum sér, hann var í raun í eigu síns sjálfs og aðalstarfsemi hans hafi verið að lána litlum hópi gríðarlega fjármuni.“
