Þetta er mest spúkí mynd sem ég hef séð á þessari hrekkjavöku – eða Halloween eins og það kallast heyrist mér almennt á Íslandi.

Myndin er frá Riverton á Nýja-Íslandi, birtist á síðu íslensku ræðismannsskrifstofunnar í Winnepeg. Húsið á myndinni er sagt vera reimt í alvöru og veran á myndinni er furðulega óhugnanleg.

Það er auðvelt að hneykslast á Halloween og hvað við séum orðin ameríkaníseruð Íslendingar. Getur varla verið öðruvísi en þegar megnið af menningarneyslu okkar kemur frá bandarískum efnisveitum og netfyrirtækjum.

Það er svosem hægt að finna einhverjar krókaleiðir og halda því fram að þetta sé fornkeltnesk hefð – en staðreyndin er auðvitað sú að þetta kemur beint úr bandarísku sjónvarpi. Og það eru kaupmenn sem hafa átt stóran þátt í að innleiða þessa siði –rétt eins og Valentínusardaginn.

En börnin skemmta sér og fjölskyldurnar gera eitthvað saman. Kannski er þetta bara allt í lagi. Mikið af hátíðunum sem við höldum eru frekar nýjar af nálinni. Ég var í Costco um kvöldmatarleytið að ná í ameríska varninginn – þar var furðulega margt fólk, ég fékk þá skýringu þetta væru þeir sem hefðu gleymt að kaupa grasker og væru í örvæntingarfullri leit að þeim.

Graskerin voru líka uppseld í Costco. En þegar við ókum þaðan og í gegnum Smáíbúðahverfið sáum við hópa af börnum sem voru uppáklædd eins og nornir og draugar. Allir búningarnir virkuðu frekar amerískir – maður sá til dæmis ekki Djáknann á Myrká eða Miklabæjar-Sólveigu. Hvernig sem þau svo líta út – ég endurlas íslenskar draugasögur fyrir ekki margt löngu það verður að segjast eins og er, fyrir þá sem hafa komist í kynni við Stephen King eru þær óttalega lítið skelfilegar.

En hvað varðar húsið hér að ofan, á slóðum Vestur-Íslendinga, þá mun vera reimt þar í alvörunni, er mér mér sagt.