Rithöfundurinn Þórarinn Eldjárn er líklega mesti hagleiksmaður á íslenska tungu sem nú er uppi. Hann þekkir málhefðina til hlítar, en um leið kann hann öðrum betur að beita málinu á óvæntan og frumlegan hátt. Þórarinn skrifar þessa dagana litlar greinar í Morgunblaðið undir yfirskriftinni Tungutak.

Í pistlinum sem birtist í dag gerir Þórarinn meðal annars að umræðuefni frumvarp um mannanöfn sem nú hefur birst aftur á Alþingi. Eins og sjá má er Þórarinn heldur lítt hrifinn af frumvarpinu. Hann hvetur til þess að það verði fellt.

Hingað til hefur tillögugerð af þessu tagi frekar verið svæfð, málin látin hverfa hægt og hljóðalaust inni í nefndum eða annars staðar í ranghölum þingsins. En það er auðvitað ekki hægt að útiloka að einn daginn sleppi mannanafnafrumvarpið í gegn. Það hefur verið fremur óvinsæl skoðun að andmæla því – og margir fengið bágt fyrir sem það hafa reynt.

En orð Þórarins hljóta að vega nokkuð þungt:

„Ansi skýt­ur það því skökku við að á sama tíma skuli birt­ast aft­ur­gengið á Alþingi hið ein­stak­lega óvandaða og ábyrgðarlausa frum­varp um af­nám allra reglna og viðmiða um manna­nöfn á Íslandi. Manna­nöfn fyrr og síðar eru snar þátt­ur tung­unn­ar. All­ar þjóðir hafa komið sér upp regl­um þar um. Það er bá­bilja að slíkt sé ein­tóm ís­lensk sér­viska. Vissu­lega er þörf á að taka þessi lög til end­ur­skoðunar og færa þar eitt og annað til betri veg­ar, sam­ræma og snyrta. Það má hins­veg­ar ekki gera und­ir þess­um for­merkj­um, í ein­hverju slíku „frjáls­lynd­is“kasti sem flutn­ings­menn ímynda sér vís­ast að sé til vin­sælda fallið. Sem bet­ur fer voru for­sæt­is- og mennta­málaráðherra meðal þeirra sem rituðu und­ir yf­ir­lýs­ing­una um vit­und­ar­vakn­ingu um tung­una. Við verðum þess vegna að treysta því að þær ágætu kon­ur standi í ístaðinu á þingi og hafi for­göngu um að þetta po­púl­istafrum­varp verði fellt eða stungið svefnþorni til ei­lífðar.“