Gatnamótin þar sem mætast Laugavegur og Skólavörðustígur eru alveg í hjarta borgarinnar. Tvær helstu verslunargöturnar koma þarna saman, svo tekur við Bankastrætið. Maður skyldi ætla að þarna iðaði allt af lífi, verslun og viðskiptum. En svo er þó ekki. Eitthvað hefur gerst, þess valdandi að þessi reitur er nánast eins og eyðiland. Þarna úir og grúir af tómum verslunarrýmum sem virðist ekki vera hægt að selja né leigja út.
Maður getur velt fyrir sér skýringunum? Er leiguverðið alltof hátt? Er offramboð af verslunarhúsnæði á svæðinu? Vantar viðskiptavini? Er komin mettun í túristabúðirnar en aftur á móti skortur á Íslendingum sem leggja leið sína niður í bæ til að versla og sinna erindum? Er mannlífið á þessu svæði orðið of einhæft?
Mikið af þessu er glæsilegt húsnæði þar sem maður skyldi halda að alls konar rekstur gæti dafnað. En einhvern veginn finnst manni ekki líklegt að það gerist í bráð. Hafnartorg opnar eftir fáa mánuði með gríðarmiklu verslanarými og er fullyrt að einhver fyrirtæki hyggi á flutning af Skólavörðustígnum og Laugaveginum þangað niðureftir. Það er ákveðin skipulagsleg þversögn að á Hafnartorgi verður gnótt bílastæða í upphituðum kjallara – svona rétt eins og í verslanamiðstöð í úthverfi – meðan hugmyndin er að loka fyrir bílaumferð á Laugavegi og Skólavörðustíg.
Hér eru nokkrar ljósmyndir sem sýna autt húsnæði neðst á Laugavegi og Skólavörðustíg.