Við hljótum að leita djúpt og alvarlega að skýringunum á því að verðlag á matvælum mælist hér svo miklu hærra en á hinum Norðurlöndunum.

Einhver verðmunur væri kannski skiljanlegur – hér býr fátt fólk, við erum býsna langt frá stærstu mörkuðum, við höfum óstöðugan gjaldmiðil, fjármagnskostnaður er hár. Jú, og hér ríkir fákeppni á mörgum sviðum.

Þetta getur skýrt hið háa verðlag að einhverjum hluta. En munurinn í könnun ASÍ er svo himinhrópandi að það hlýtur fleira að koma til. 67 prósenta munur á vörukörfunni milli Reykjavíkur og Helsinki, 40 prósent milli Reykjavíkur og Osló.

Osló er ein dýrasta borg í heimi og þar eru laun nokkuð miklu hærri en á Íslandi.

Kjarasamningar eru nú í bígerð. Maður er ekkert alltof bjartsýnn á að þeir fari vel. Lækkað matarverð væri alvöru kjarabót sem kæmi allri alþýðu vel. Einu sinni var talað um að Jóhannes í Bónus hefði áorkað meiru á sínum tíma en verkalýðshreyfingin. Vantar ekki einhvers konar byltingu á matvörumarkaði?

En hér er semsagt auglýst eftir skýringum – af hverju er þetta svona dýrt hjá okkur?