Steingrímur J. Sigfússon hefur lengi verið óvinur Miðflokksmanna númer eitt – og raunar alveg frá því áður en Miðflokkurinn var stofnaður. Það er nokkuð sérstakt að fylgjast með því hvernig þeir leitast nú við að gera hinn kunnuglega óvin að skúrki í Klaustursmálinu. Sigmundur Davíð skrifaði grein í Morgunblaðið þar sem hann reynir hvað hann getur að koma málinu á Steingrím – í dag gera Gunnar Bragi Sveinsson og Bergþór Ólason hið sama. Þeir nefna beinlínis Steingrím sem ástæðu þess að þeir ætli að setjast aftur á þing:
„Í ljósi valdníðslu forsetans meta þeir þannig stöðuna að ekki sé um neitt annað að ræða en að grípa til varna.“
Einhver kynni kannski að tala um hannaða atburðarás í þessu sambandi þar sem Steingrímur er þekktur andstæðingur sem áður hefur gefist vel. Stundum er líka notað orðið strámaður – blóraböggull er íslenskt orð ekki ósvipaðrar merkingar.
Bergþór segist hafa talað við áfengisráðgjafa en á Vísi birtist mynd af þingmanni Pírata þar sem hún setur ofan í við Gunnar Braga sem er aftur kominn í sæti sitt í þinginu.
Stjórnarndstaðan er náttúrlega mjög í henglum eftir Klaustursmálið. Samfylkingin og Píratar standa saman í gegnum þykkt og þunnt sýnist manni, nánast eins og einn flokkur. Með Klaustursmálinu hefur Inga Sæland færst aðeins nær þeim en áður – flokkurinn hennar er klofnaður og vináttan við Sigmund Davíð og félaga er fyrir bí.
Tilraunir fyrrverandi þingmanna Flokks fólksins til að útmála Ingu sem óreiðukonu mistókust eiginlega, það náði ekki flugi þótt Halldór í Holti tæki líka til máls. Karl Gauti Hjaltason og Ólafur Ísleifsson eru einangraðir tveir í þinginu og leita líklega færis á að ganga í Miðflokkinn þegar hentar. Annars er hætt við að þingseta þeirra næstu misseri verði í hálfgerðu limbói.
