Í nýjasta hefti Þjóðmála rifjar Hallur Hallsson upp ár sín sem fréttamaður Sjónvarps, en þau ár reyndust ansi viðburðarrík í fréttalegu tilliti. Hallur rifjar meðal annars upp fall kommúnismans og þátt Jóns Baldvins Hannibalssonar, þáverandi utanríkisráðherra, er hann viðurkenndi sjálfstæði Eystrasaltsríkjanna.
Af lestrinum mætti ætla að um sögufléttu í James Bond mynd væri að ræða, slíkur er hasarinn.
Við gefum Halli orðið:
Páll Magnússon bað mig að taka við erlendum fréttum á Stöð 2, kannski til að róa pólitíkina og eigendur Stöðvar 2. Þá voru fjötrar A-Evrópu að trosna, Berlínarmúrinn að hrynja, Ceausescu leiddur fyrir aftökusveit og hið illa heimsveldi Sovétríkjanna í andarslitrunum. Í kjölfar ódæðisverka Rauða hersins í útjaðri Vilnius í janúar 1991 – dagana sem stríð braust út við Persaflóa – fór ég með Jóni Baldvin til Litháen, Lettlands og Eistlands. Það var að sönnu hetjuför ráðherra. Sovéskir skriðdrekar voru í útjaðri Vilnius eftir að 13 manns höfðu fallið við sjónvarpsturn Vilnius. Jón Baldvin hitti frelsishetjuna Vytautas Landsbergis í vígbúnu þinghúsi Vilnius og úti fyrir stóð fólk vaktina við varðelda og beið þess sem verða vildi. Það var angist í augum fólks.
Frá Vilnius fórum við til Riga í Lettlandi, þar sem skjalataska ráðherra hvarf við dularfullar aðstæður að hætti KGB. Tveir sovéskir kollegar á hótelinu í Riga voru skotnir til bana af leyniskyttum eftir að við höfðum hraðað okkur út í bílalestina og haldið til Tallinn í Eistlandi. Þeir voru í anddyrinu þegar við hlupum út í bílana. Í Tallinn kom ég Jóni Baldvin og Lennart Meri í samband við CNN til þess að upplýsa um ástandið eftir að hafa brotið gegn útgöngubanni og farið í utanríkisráðuneytið þar sem þeir voru. Í ágúst 1991 klifraði Jeltsín upp á skriðdrekann í Moskvu og Sovétríkin hrundu eins og spilaborg. Þjóðirnar fyrir botni Eystrasalts fengu langþráð frelsi.
Sjá einnig: Hallur Hallsson:„Styrmir Gunnarsson öskraði á mig í bræðikasti hálfur uppi á skrifborði sínu í Aðalstræti“
