Maður verður var við furðulega neikvæðni í garð flugfélagsins WOW. Það hefur nú lokið skuldabréfaútboði sem tryggir félaginu framhaldslíf í einhvern tíma. En það er rétt sem sagt hefur verið, umræðan um WOW einkennist af þórðargleði og úrtölum.
Samt hefur WOW ekki tekið neitt frá neinum hér á Íslandi. Það eru ekki íslensku lífeyrissjóðirnir sem leggja félaginu til peninga, ekki íslensku bankarnir – og alls ekki íslenska ríkið. Og það er að miklu leyti WOW að þakka að flugfargjöld til og frá Íslandi hafa lækkað. Ef félagið færi á hausinn myndu íslenskar fjármálastofnanir ekki tapa og beint fjárhagstap íslenska ríkisins yrði óverulegt. Hins vegar yrðu bein og óbein áhrif á ferðaþjónustuna, stærstu atvinnugrein landsmanna, mjög mikil.
Eitt vekur athygli og það er hvað í raun er um litlar fjárhæðir að tefla. Þetta eru ekki nema fáeinir milljarðar. Það er rövlað um hrun – en þetta er ekki nema brotabrot af þeim stærðum sem um var að ræða í bankahruninu. Það verður að segjast eins og er, flug er ekki sérlega ábatasamur bisness, hagnaðarhlutfallið er ekki hátt.
Þessi niðurstaða, að WOW sé komið fyrir vind í einhver tíma, er auðvitað fagnaðarefni. Vextirnir sem félagið þarf að greiða virka reyndar óþægilega háir. Þetta verður ekki auðvelt. Reksturinn þarf væntanlega að endurskoða. En fyrir ferðaþjónustuna á Íslandi er mikilvægt að WOW haldi velli. Tölur um ferðamannafjöldann í sumar sýna að gjaldþrot þýska flugfélagsins Air Berlin hefur haft mikil áhrif hér. Það varð gríðarlegur samdráttur í komu Þjóðverja hingað. En það eru smámunir miðað við það sem myndi gerast ef WOW hyrfi.
Þess vegna er þórðargleðin og hæðnishláturinn eiginlega alveg út í hött.