Guðmundur Ingi Guðbrandsson, auðlinda- og umhverfismálaráðherra, efaðist á dögunum um sjálfbærni hvalveiða, í svari við fyrirspurn Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur, formanns Viðreisnar, um hvort hann teldi þörf á endurskoðun hvalveiðistefnu Íslands.

„Stefna Íslands í hval­veiðimál­um hef­ur byggst á því að viðhalda rétti til að nýta hvala­stofna við landið með sjálf­bær­um hætti líkt og aðrar lif­andi auðlind­ir hafs­ins. Um­hverf­is- og auðlindaráðherra er ekki sann­færður um að um­rædd­ar veiðar hér við land séu sjálf­bær­ar,“

sagði Guðbrandur.

Hjátrú og hindurvitni

Hannes Hólmsteinn Gissurarsson, prófessor í stjórnmálafræði, virðist algerlega ósammála Guðbrandi. Hann líkir skoðun ráðherra við hjátrú og hindurvitni:

„Þetta er ljóta ruglið. Við veiðum langreyði og hrefnu á Íslandsmiðum. Af langreyði eru um 40 þúsund dýr á hafsvæðinu nálægt Íslandi. Miklu meira er til af hrefnu. Við veiðum sáralítið úr þessum stofnum. Hins vegar veiða þessir tveir hvalir frá okkur 6 milljónir lesta af sjávarfangi árlega. Ef menn vilja ekki veiða hval sakir hindurvitna og hjátrúar, eins og hindúar vilja ekki leggja kjöt af kúm sér til munns og gyðingar kjöt af svínum, þá eiga þeir að segja það beint út, en ekki tala um „ósjálfbærni“. Og ef þeir vilja taka að sér að fóðra þessi dýr til að geðjast bandarískum og þýskum hvalfriðunarsinnum (í stað þess að láta þá sjálfa bera kostnaðinn), þá eiga þeir líka að segja það beint út.“