Ég held ég hafi skrifað þrjár greinar hér á vefinn þar sem ég spáði því að Viðreisn yrði í oddastöðu eftir borgarstjórnarkosningarnar. Ég ætla ekki að segjast vera mikill spámaður, en ég skrifaði líka grein í kosningavikunni þar sem ég velti því fyrir mér hvort skoðanakannanir væru ekki á röngu róli? Það gekk eftir.
Staðan sem er komin upp er býsna sérstök. Sjálfstæðisflokkurinn fékk meira en 30 prósent – ég sagði líka að fylgi þar fyrir neðan gæti ekki talist gott fyrir Eyþór. En hann nær þarna ágætum sigri, sérstaklega miðað við skoðanakannanirnar.
Samfylkingin er minni en Sjálfstæðisflokkurinn; það er visst sálrænt áfall.
Vinstri græn bíða afhroð í borginni; það veikir líka stöðu þeirra í ríkisstjórninni. Þriðji ríkisstjórnarflokkurinn nær ekki manni inn í höfuðborginni.
Sósíalistaflokkurinn og Viðreisn eru sigurvegarar kosninganna í Reykjavík. Sósíalistaflokkurinn er stærri en VG, Viðreisn nær inn tveimur mönnum.
Það virðist svo vera eins og náttúrulögmál að Píratar fái alltaf minna upp úr kjörkössum en í skoðanakönnunum.
Meirihlutinn er kolfallinn, og þá er spurning hvernig hægt verður að mynda nýjan meirihluta. Ólafur Þ. Harðarson, prófessor í stjórnmálafræði, skrifar á Facebook nú í morgun:
Meirihlutastaða er þessi:
Gamli meirihluti, S+P+V=10.
Andstöðukjarni, D+M+F=10.
Viðreisn, C=2.
Sósíalistaflokkur, J=1.
Þetta þýðir að Viðreisn er í lykilstöðu um myndun meirihluta.
Þykir líklegast: S+P+V+C=12. Og Dagur áfram borgarstjóri, en Viðreisn getur gert verulegar kröfur í slíkum meirihluta. Gætu haft sósíalistann og sigurvegarann Sönnu með, ef hún og aðrir hlutaðeigandi vilja.
Hefur samt lært: Stjórnmálafræðingar eiga aldrei að spá – frekar en veðurfræðingar um sól eða illviðri …
Og ýmsir aðrir (ólíklegri) meirihlutar eru í kortunum …