Ég hef nefnt að félagslegar áherslur hafi verið mjög áberandi í borgarstjórnarkosningunum. Allir flokkarnir voru meira og minna á velferðarnótunum. Andrés Magnússon, sem starfar við kosningabaráttu hjá Sjálfstæðisflokknum, sagði beint út í Silfrinu í dag að hjá Sjálfstæðisflokknum hefði þetta verið gert með ráðnum hug. Flokkurinn væri þannig að hlýða kalli tímans.

Það verður svo forvitnilegt að sjá hvernig þetta birtist í stjórn borgarinnar á næsta kjörtímabili. Sama hvaða flokkar taka við völdum í meirhluta þá hljóta félagshyggjusjónarmiðin að verða býsna sterk.

En svo er hópur flokka sem varð ekkert ágengt í kosningunum. Maður skilur reyndar ekki hvers vegna þeir buðu fram þríklofnir. Þetta eru Íslenska þjóðfylkingin, Frelsisflokkurinn og Borgin okkar, Reykjavík. Allir róa þeir á mið útlendingaandúðar. En floppuðu algjörlega.

Íslenska þjóðfylkingin fékk samkvæmt Ríkisútvarpinu minnsta fylgi sem nokkurt framboð hefur hlotið í Reykjavík, 125 atkvæði. Setti semsagt met í fylgisleysi. Frelsisflokkurinn er skammt þar undan með 146  – það voru þeir sem gerðu að leik sínum að stilla bifreið upp fyrir framan blokkina þar sem forsætisráðherrra bjó og góla í gjallarhorn. Frelsisflokkurinn fékk 147 atkvæði.

Þriðji flokkurinn sem bíður algjört afhroð af þessum væng stjórnmálanna er Borgin okkar, Reykjavik. Hann var stofnaður af Sveinbjörgu Birnu Sveinbjörnsdóttur sem fór inn í borgarstjórn 2014 fyrir Framsóknarflokkinn með miklum yfirlýsingum um mosku í Sogamýrinni. Flokkur hennar fékk 228 atkvæði. Samanlagt eru það slétt 500 atkvæði af þessu tagi til þessara þriggja framboða sem hafa afar svipaða stefnu en náðu samt ekki að bjóða fram saman.

Samkvæmt Rúv eru þetta lökustu úrslit flokka í Reykjavík allt aftur til 1924:

Íslensk stjórnmál eru ekki ómöguleg, eins og maður heyrir stundum sagt. Ekki ónýt. Við horfum upp á hægriöfgaflokka færast nær völdum í ýmsum ríkjum Evrópu, ekki bara í Austur-Evrópu, heldur líka á Ítalíu. Á Norðurlöndunum hafa þeir heilmikil áhrif. Það líður að kosningum í Svíþjóð og þar eru Svíþjóðardemókratarnir svokallaðir næst stærsti flokkurinn. Það er ekki lengur óhugsandi að þeir geti komist í ríkisstjórn.