Hrafn Jökulsson, rithöfundur og skákfrömuður, segir í færslu á Facebook að þrátt fyrir að hafa flutt lögheimili sitt um páskana í Árneshrepp, hafi hann fengið bréf frá Þjóðskrá þar sem haldið er fram að allt sé það „svindl og prettir.“ Í bréfinu komi fram að íbúi sem lögreglan ræddi við vegna óvenju margra lögheimilisskráninga í hreppnum undanfarið, hafi ekki kannast við að Hrafn byggi þar.
Færsla Hrafn er í raun opið bréf til hreppsnefndar Árneshrepps og einskonar svar við ummælum oddvitans, Evu Sigurbjörnsdóttur, sem sagði að nýjir íbúar sveitarfélagsins þyrftu að gera grein fyrir sér:
„Ég hefði haldið það, að við ættum að hafa skoðanir á því hverjir flytja inn í sveitina og hverjir ekki…. og í hvaða tilgangi.“
Um þetta segir Hrafn:
„Lögfróðir vinir mínir segja mér reyndar, að það sé ekki beinlínis í verkahring sveitarstjórna að hafa skoðanir á því hver flytur hvert eða í hvaða tilgangi, en mér rennur mér blóðið til skyldunnar að svara oddvitanum. Sjálfur er ég forvitinn um alla skapaða hluti, og skal í örlitlu máli gera grein fyrir sjálfum mér.“
Hrafn greinir síðan frá því hvenær hann tók fyrst ástfóstri við staðnum en Hrafn bjó í hreppnum frá 2007 til 2010. Hann segist lengi hafa viljað flytja aftur heim í hreppinn og hafi slegið til um páskana þegar hann missti leiguíbúð sína að Ránargötu í Reykjavík:
„Síðan fór ég suður að stússa í ýmsu, skipuleggja neyðarsöfnun fyrir börn í Jemen, næstu skákhátíð á Grænlandi og fleira skemmtilegt. Ég gaf mér hinsvegar tíma til að tilkynna Þjóðskrá um breytt lögheimili, einsog lög kveða á um. Ég var sem sagt kominn heim, og hjarta mitt var barmafullt af gleði.En þá dundu ósköpin yfir!“
segir Hrafn og vísar til bréfsins sem hann fékk frá Þjóðskrá Íslands:
„Nú hef ég fengið bréf frá Þjóðskrá þar sem því er haldið fram að allt sé þetta svindl og prettur, og ég skuli bara vesgú búa á Ránargötu 14 — vegna þess að íbúi í Árneshreppi sem lögreglan ræddi við ,,vissi ekki til þess“ að ég væri fluttur! Íbúar á Ránargötu 14 hafa sent Þjóðskrá staðfestingu á því að þar sé ekki svo mikið sem húsdraugur með mína kennitölu.“
Þá biðlar Hrafn til hreppsnefndarinnar um að staðfesta búsetu sína til Þjóðskrár í hvelli, annars líti hann svo á að hann hafi bæði verið sviptur heimili og kosningarétti:
„Jafnmikið og mér leiðist lagaþvarg, þá mun ég ekki láta kyrrt liggja ef sú verður raunin. Hvað mig varðar er nefnilega réttlætið sjálft í húfi. Og það er mér heilagt. Ég er ekkert sérstaklega vanur að kveinka mér, en hér er við sálarlausa stofnun að eiga.Ég heiti á ykkur, kæru sveitungar, að veita mér lið og senda tafarlausa yfirlýsingu til Þjóðskrár Íslands um að ég sé réttmætur innbyggjari í Árneshreppi.“
Málið er tengt byggingu Hvalárvirkjunar á svæðinu, en hreppsnefndin er klofin í afstöðu sinni til hennar; þrír eru fylgjandi, oddvitinn þar með talinn, en tveir eru andvígir.
Íbúar Árneshrepps skiptast í tvær fylkingar og er skyndileg 40% aukning íbúa svæðisins sögð vera skipulögð af þeim sem andvígir eru virkjuninni svo þeir geti kosið nýja hreppsnefnd í næstu sveitastjórnarkosningum, sem væri vilhöll málstaðnum.
Þjóðskrá óskaði eftir aðstoð lögreglu við að sannreyna búsetu á heimilum í Árneshreppi í kjölfarið og hefur lögreglan á vestfjörðum keyrt um hreppinn til að banka upp á hjá fólkinu þar, við misgóðar undirtektir.
