Styrmir Gunnarsson, fyrrverandi ritstjóri Morgunblaðsins, segir tíðarandann ekki ósvipaðan þeim sem uppi var fyrir 15 árum síðan, þegar ríkisbankarnir voru einkavæddir. Hann segir að útgáfa  fjármála- og efnahagsráðuneytisins á Hvítbók um fjármálakerfið, innihaldi svipaðar hugmyndir og voru uppi í kringum aldamót:

„Nú er lagt til að Íslandsbanki verði seldur til erlends banka. Þá voru hugmyndir uppi um að fá erlendan banka inn á íslenzkan bankamarkað og alvarleg tilraun gerð til að finna slíkan aðila. Slíkur kaupandi var ekki finnanlegur þá, líklega vegna smæðarmarkaðarins hér. Nú er lögð áherzla á dreifða eignaraðild að bönkum. Slíkar hugmyndir voru líka uppi í aðdraganda einkavæðingar bankanna og settar fram fyrir um tveimur áratugum en frá þeim var horfið.

Nú er að hluta til komið til móts við hugmyndir um að skilja á milli viðskiptabanka og fjárfestingarbanka með því sem kallað er varnarlína um fjárfestingarbankastarfsemi. Þar er sennilega átt við það sem í Bretlandi er kallað „ringfencing“ og er eins konar millileið á milli þess sem var og algers banns. Loks er lagt til að selja hluta af Landsbankanum til einkaaðila, sem eru svipaðar hugmyndir og uppi hafa verið hin síðari ár.“

Styrmir segir einnig að vísbendingar séu uppi um hringamyndanir í viðskiptalífinu, líkt og var í upphafi nýrrar aldar:

„Í raun og veru má segja að þessar hugmyndir séu eins konar staðfesting á því að rétt hafi verið stefnt í upphafi fyrir tveimur áratugum. En hvernig á að koma í veg fyrir að allt fari í sama farveg og áður? Og á sama tíma eru vísbendingar um að nýjar hringamyndanir geti verið á ferð í viðskiptalífinu. Á að láta það afskiptalaust í ljósi fenginnar reynslu?“