Strandir hafa verið mikið í fréttum undanfarin misseri vegna deilna um virkjanamál og ósættis milli íbúa. En nú svo við að Strandir – þetta merka og dularfulla hérað – eru í aðalhlutverki í útgáfu jólabókaflóðsins.

Mér telst svo til að fjórar bækur sem eru að koma út gerist á Ströndum.

Bergsveinn Birgisson ritar bókina Lifandi lífslækur. Hún fjallar um danskan upplýsingamann sem fer í könnunarleiðangur norður á Strandir á tíma móðuharðindanna. Þar mætir honum ýmslegt sem ruglar hann í ríminu og skekur heimsmynd hans.

Tapio Koivukari telst eiginlega vera íslenskur höfundur, altalandi á íslensku og velur sér gjarnan íslensk söguefni þótt hann skrifi á finnsku. Sigurður Karlsson þýðir bækur hans af mikilli kunnáttu. Tapio sendir frá sér bókina Galdra-Möngu. Hún fjallar um galdrafár á Ströndum á 17. öld, karla sem eru brenndir vegna ásakana um galdur og unga konu sem reynir að forða sér undan brjálæðinu.

Emil Hjörvar Petersen er gríðarlega ötull höfundur á sviði fantasíubóka. Bók hans Nornasveimur gerist í nútímanum, meðal annars í Trékyllisvík á Ströndum, en í sagnaheimi Emils tengist hún líka galdrabrennum og öflum úr öðrum heimum.

Svo er að nefna rit sem nefnist Kambsmálið, engu gleymt, ekkert fyrirgefið eftir Jón Hjartarson. Það fjallar um frægt mál frá 1953 þegar átti að leysa upp heimilið að Kambi í Árneshreppi og bjóða það upp, en þá var faðirinn nýlátinn, móðirin á berklahæli en börnin átta heima fyrir á aldrinum 7 til 18 ára.

Loks má geta bókarinnar Á mörkum mennskunnar, en þar segir frá flökkufólki, rekur sagnir af því og skýrir stöðu þess í íslenska sveitasamfélaginu. Bókin tengist Ströndum þó ekki að öðru leyti en því að höfundurinn, Jón Jónsson þjóðfræðingur, er Strandamaður og búsettur á Hólmavík.