Hannes Hólmsteinn Gissurarson, prófessor í stjórnmálafræði við Háskóla Íslands, hefur tjáð sig um Klausturmálið svokallaða, hvar sex þingmenn við skál ræddu pólitísk hrossakaup og þóttu fara langt yfir velsæmismörk í ummælum sínum um aðra þingmenn, ráðherra og minnihlutahópa.

Hannes Hólmsteinn  spyr hvað uppljóstraranum, þeim sem tók upp þingmennina án þeirra vitneskju, gekk til:

„Auðvitað er alltaf vandræðalegt, þegar teknar eru upp samræður í ölæði og jafnvel allar samræður, þar sem menn eiga ekki von á upptöku og tala í hálfkæringi: Fáir standast slíkt návígi. En hver braut lög og skráðar og óskráðar siðareglur með því að taka upp samræður þingmannanna og koma upptökunum síðan í blöð? Hvað gekk honum eða henni til?

Hannes segir atvikið minna á annað atvik frá 2009:

„Annars minnir þetta atvik dálítið á það, þegar Margrét Tryggvadóttir sendi árið 2009 í misgáningi á ýmsa tölvubréf, sem hún ætlaði aðeins einum eða fáum, en þar sagði hún, að flokksbróðir hennar í Hreyfingunni, Þráinn Bertelsson, gengi ekki heill til skógar. Ég man ekki eftir, að nein sérstök eftirköst hafi orðið af því önnur en þau, að Þráinn gekk úr Hreyfingunni.“