Björn Leví Gunnarsson, þingmaður Pírata, hefur lengi kallað eftir rannsókn á endurgreiðslum Alþingis til þingmanna, ekki síst Ásmundar Friðrikssonar, þingmanns Sjálfstæðisflokksins, sem hlaut hæstu endurgreiðslur Alþingis vegna aksturs eigin bifreiðar, alls 4,6 milljónir, líkt og fjallað hefur verið um. Björn Leví hefur sakað Ásmund um fjársvik, fyrir að fá endurgreiðslu fyrir fundi sem teljist ekki til endurgreiðanlegs starfskostnaðar, en Björn Leví hefur skilað inn erindi vegna þessa til Forsætisnefndar.
Björn Leví ritar um málið í Morgunblaðið í dag og segir engan vafa leika um hvort þingmenn hafi fengið óréttmætar endurgreiðslur:
„Í kjölfar upplýsinga um aksturskostnað þingmanna verðum við því að spyrja okkur nokkurra mjög alvarlegra spurninga. Er eðlilegt að Alþingi borgi fyrir kostnað þingmanna vegna kosningabaráttu? Ég tel að svarið við þeirri spurningu sé þvert nei, og ástæðurnar fyrir því eru fjölmargar. Til dæmis er aðstöðumunur á milli þingmanna og annarra frambjóðenda, þar sem þingmenn geta ákveðið að greiða sjálfum sér slíkar greiðslur. Aðrir frambjóðendur þurfa að greiða framboðskostnað úr eigin vasa. Enginn vafi er á því að þingmenn hafa fengið ferðakostnað vegna kosningabaráttu endurgreiddan. Til eru sönnunargögn um það, til dæmis myndir af ráðherrabílum á kosningafundi og játning í sjónvarpsviðtali.“
Björn segir að ekki sé hægt að treysta orðum þingmanna sjálfra þegar kemur að heiðarleika, þar sem játningar um brot liggi fyrir:
„Fyrir liggur að greiðslur til þingmanna hafa ekki verið rannsakaðar; þar var treyst á heiðarleika þingmanna að greina satt og rétt frá. Þegar það kemur upp að eitthvað virðist hafa brugðist með heiðarleikann verður einfaldlega að fara yfir allar endurgreiðslukröfurnar, eins og átti hvort eð er að gera jafnóðum, og ganga úr skugga um hvað er rétt og hvað er rangt. Tilefnið liggur fyrir. Ekki bara vegna þess hversu mikill peningur þetta er heldur líka að kostnaður eykst í kringum kosningar og fyrir liggur játning þingmanns um að hafa þegið endurgreiðslu vegna kosningabaráttu. Í játningunni liggur fyrir að viðkomandi þingmaður taldi sig vera að fara eftir einhverjum reglum. Þær reglur finnast hins vegar hvergi. Því má telja líklegt að fleiri þingmenn hafi einnig verið að fara eftir þeim sérreglum.“