Hildur Björnsdóttir, borgarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins, hefur ekki sagt sitt síðasta varðandi fjármál Orkuveitu Reykjavíkur. Hildur gagnrýndi lántöku OR til þess að geta greitt út arð, sem OR svaraði með tilkynningu í dag. Þá tjáði Gylfi Magnússon, varaformaður stjórnar OR, sig einnig um málið og sagði Hildi vera með einbeittan vilja til útúrsnúnings í málinu.
Sjá einnig: Orkuveitan tók lán og greiddi síðan út arð
Sjá einnig: Stjórnarformaður OR réttlætir lántöku til arðgreiðslu:„Kveðið á um að reksturinn skuli skila eigendum arði“
Nú segir Hildur að mikilvægt sé að halda málum til haga, sem „einhverjir“ hafi haganlega „skautað framhjá“:
„Í kjölfar hrunsins fór Orkuveitan í aðgerðir til að rétta reksturinn. Það gerðu flest fyrirtæki landsins. Orkuveitan bjó hins vegar við þann lúxus – ólíkt öðrum fyrirtækjum – að geta velt rekstrarvandræðum nær alfarið yfir á borgarbúa. Sérstakur árangur í rekstri Orkuveitunnar var fenginn með gjaldskrárhækkunum, frestun nauðsynlegra fjárfestinga og fádæma heppni með ytri aðstæður. Fyrirtæki í einokunarstöðu hækkaði gjaldskrár á versta tíma fyrir sína viðskiptavini. Með einu pennastriki. Venjuleg fyrirtæki búa ekki við sama munað,“
segir Hildur og nefnir að WOW air hafi ekki getað einhliða tvöfaldað fargjaldaverð til að bæta lausafjárstöðu sína.
Hildur segir Brynhildi Davíðsdóttur, stjórnarformann OR, á hálum ís:
„Það er eftirtektarvert þegar óháðir stjórnarmenn OR bera í bætifláka fyrir þá ákvörðun hluthafa um greiða arð í hendur stjórnmálamanna. Þar er stjórnarmaðurinn kominn lóðbeint á hálan pólitískan ís. Því skal svo til haga haldið að umræðan snýr að arðgreiðslum fyrir árið 2016. Ársreikningur þess rekstrarárs sýnir glöggt að fyrirtækið uppfyllti ekki þau arðgreiðsluskilyrði sem eigendastefna setur. Arðgreiðslan fór samt sem áður fram. Fjármögnuð með rándýru lánsfé. Það væri ekki ráðlegt ef öll heimili landsins greiddu sér jólabónus með yfirdrætti.“
„Borgarstjóri innheimtir nú þegar hæsta lögleyfða útsvar, hefur skuldsett borgina upp í rjáfur, innheimtir fasteignagjöld sem valda smærri fyrirtækjum verulegum vandræðum og eyðir því sem aflögu er í gæluverkefni. Afrakstur þessara sömu gæluverkefna er svo færður einkaaðilum undir markaðsverði. Samhliða setur hann arðgreiðslukröfur á Orkuveituna – og skuldsetur svo fyrirtækið fyrir ævintýrinu. Allt á kostnað borgarbúa. Ég tel rétt að Reykjavíkurborg hverfi frá áformum um himinháar arðgreiðslur. Gjaldskrár Orkuveitunnar verði lækkaðar til samræmis. Þetta er pólitísk ákvörðun. Ávinningurinn væri tvíþættur. Orkuveitan færðist nær hlutverki sínu sem orkufyrirtæki í almannaeigu – og borgarbúar fengju bót í heimilisbókhaldið.“