Nú seint og um síðir fara menn að skoða vandræðaganginn í kringum Mathöllina á Hlemmi. Félag atvinnurekenda kvartar til samkeppnisráðs vegna hinnar furðulega lágu húsaleigu til einkafyrirtækis sem nefnist Hlemmur-Mathöll ehf. – það mun vera undir hinum svokallaða Sjávarklasa. Þetta félag framleigir svo húsnæðið til rekstraraðila og virðist samkvæmt fréttum maka krókinn hressilega á því. Hins vegar er leigan sem borgin fær í sinn hlut ekki í neinu samræmi við kostnaðinn sem hlaust af því fyrir hana að gera upp gamla strætóskýlið á Hlemmi og algjörlega úr takti við húsaleigu á svæðinu.
Réttlætingin fyrir Mathöllinni hefur aðallega verið sú að þetta sé svo skemmtilegt. Það er með „dassi af hvítvíni“ eins og forseti borgarstjórnar orðaði það í umræðum um daginn. En auðvitað er það ekki í verkahring Reykjavíkurborgar að niðurgreiða rekstur á almennri veitingasölu, hvað þá sölu vínveitinga, mitt í hverfi þar sem úir og grúir af veitingahúsum.
Kostnaðurinn við endurgerð hússins á Hlemmi fór algjörlega úr böndunum – á því þensluskeiði sem við erum að upplifa virðist það vera regla fremur en undantekning. Líklegt er að áætlanirnar hafi í upphafi verið vondar og vitlausar. Hugmyndin sem var kynnt borgarbúum var að þarna yrði matarmarkaður – ekki „stjörnutorg“, aðeins fínna en þau sem við þekkjum úr verslunarkringlunum. Þarna átti að selja ferskan fisk, grænmeti og kjöt.
Fljótlega kom hins vegar í ljós að það er ekki hægt í þessu húsnæði. Borgarstjórnin hefði ekki annað en þurft að tala við sitt eigið heilbrigðiseftirlit til að komast að því. Kröfurnar vegna meðhöndlunar og sölu matvæla eru býsna strangar eins og þeir vita sem standa í slíkum rekstri. En þetta átti að vera svo skemmtilegt og jákvætt að stjórnendur borgarinnar höfðu ekki fyrir því að leita einföldustu upplýsinga.
Þegar svo matarmarkaðshugmyndin dettur upp fyrir, eins og var óhjákvæmilegt, er farið út í að hanna klasa af veitingahúsum sem eru í raun ekkert frábrugðin öðrum veitingahúsum í bænum og eru í beinni samkeppni við þau. Matarmarkaðinn hefði verið auðveldara að réttlæta – í ferlinu hefur sífellt verið vísað í Torvehallerne í Kaupmannahöfn í því sambandi. Slíkur markaður hefði varla verið í samkeppni við neinn nema 10/11 hinum megin við götuna og Bónus niðri á Laugavegi. Eins og menn vita er úrvalið af ferskvöru þar ekki sérlega glæsilegt.
En allt á þetta semsagt rætur í lélegum áætlunum og óljósum hugmyndum hvers fýsileiki var aldrei kannaður. Skemmtilegheit og dass af hvítvíni geta ekki verið réttlæting fyrir því.
Hér er myndband þar sem má sjá og heyra umræðu um Mathöllina í borgarstjórn fyrir stuttu. Þar má heyra hin fleygu ummæli sem vitnað er í hér.
https://www.facebook.com/vidarfreyr/videos/10156931033773593/
