Til heiftarlegra orðaskipta kom á milli Gunnars Smára Egilssonar stofnanda Sósíalistaflokksins og Stefáns Einars Stefánssonar blaðamanns á Morgunblaðinu í umræðu um kjaramál í Silfrinu á RÚV í morgun. Stefán Einar skaut á Gunnar Smára vegna viðskilnaðar hans á Fréttatímanum, en fjölmiðillinn hætti rekstri skyndilega árið 2017 og ekki fengu allir starfsmenn greidd laun sem þeir áttu inni hjá fjölmiðlinum, er þeir tvímenningar tókust á um árangur af starfi Stefáns Einars í embætti formanns VR. Stefán Einar var nokkuð umdeildur í starfi á þeim tíma sem hann stýrði VR og sem dæmi má nefna að þá höfðaði hann m.a. meiðyrðamál gegn DV vegna umfjöllunar um ráðningu Söru Lindar, unnustu hans til VR á þeim tíma sem Stefán Einar gengdi formennsku, þótt hún hafi ekki verið metin hæfust. Þess má geta að DV var sýknað af þeirri umfjöllun.
En í þættinum í dag sauð sem sagt upp úr sem endaði á því að Stefán Einar klappaði á handlegg Gunnars Smára og sagði: „Ég borgaði þó laun, Gunnar.“
Áður hafði Stefán Einar bent á að kjarasamningar sem hann gerði fyrir hönd VR árið 2011 hefðu leitt til þess í áföngum að lágmarkslaun væru í dag komin upp í 300.000 kr. og að hinir lægst launuðu hefðu fengið kjarabætur upp á 65% á undanförnum árum.
Stefán Einar sagði að það eina sem gæti leitt til endurtekins fjármálahruns á Íslandi væru óbilgjarnar kröfur nýrrar forystu verkalýðshreyfingarnar og það væri ólíðandi að menn fengjust ekki til að leggja fram útreikninga um hvað þessar kröfur myndu kosta þjóðarbúið og fyrirtæki.
Gunnar Smári sagði að hinn almenni félagsmaður stæði á bak við þessa kröfugerð. Inga Sæland, formaður Flokks fólksins, sagði að tillögur flokksins væru í samræmi við þessa kröfugerð verkalýðshreyfingarinnar.
Gunnar Smári sagði að launahækkanir sem Stefán Einar hefði samið um hefðu aldrei skilað sér til launafólks. Ríkið hefði tekið hluta í skatta og leigusalar afganginn og tók Inga Sæland undir það. Það var þá sem Stefán Einar lét hin eldfimu orð falla. Stefán Einar sagði:
Ólíkt þér, þá borgaði ég því laun. Ólíkt þér, þá borgaði ég þó launin svo það er ekki rétt að við höfum ekki borgað fólki neinar kjarabætur.
Gunnar Smári þagði þá í augnablik en hækkaði svo róminn, reiður og hneykslaður.
„Á að bjóða manni uppá svona? Ha! Ertu ekki siðfræðingur? Ertu ekki siðfræðingur? Þykist þú ekki vera siðfræðingur.“
Á endanum greip Egill Helgason inn í og bað Gunnar Smára og Stefán Einar að róa sig.
