Gunnar Smári Egilsson, stofnandi Sósíalistaflokks Íslands, gagnrýnir skattbyrði þeirra lægst launuðu í samfélaginu, sem borga þurfi tæpar 60.000 krónur af lágmarkslaunum, sem eru 300.00 krónur á mánuði. Það sé af sem áður var, þegar lágtekjufólk borgaði engan skatt:
„Til að fjármagna skattalækkanir til hinna ríku, á fyrirtæki og fjármagn, hafa stjórnvöld aukið skattbyrði á láglaunafólki, öryrkjum, eftirlaunafólki og fólki með lægri meðaltekjur. Þegar staðgreiðslukerfi skatta var tekið upp voru skattleysismörk við 317 þús. kr. sé miðað við þróun launa síðan þá. 1991 var talið að fólk með tekjur um eða undir lágmarkslaunum ætti ekki að borga skatta. Í dag greiðir fólk með 317 þús. kr. í tekjur 58.521 kr. á mánuði í skatt, en fólk í sambærilegri stöðu borgaði 0 kr. árið 1991. Þessa upphæð, 58.521 kr. í skatt af 317 þús. kr. mánaðartekjum (rúmar 700 þús. kr. á ári) mætti kalla nýfrjálshyggjuskatt, það gjald sem láglaunafólk greiðir til að standa undir stórkostlegum skattalækkunum til eigenda fyrirtækja og fjármagns, hinna ríku, sem þröngvað var í gegn á nýfrjálshyggjuárunum (reyndar svo til án mótmæla frá verkalýðshreyfingunni og arftökum hinna sósíalísku flokka, þetta rann í gegn).“
„Samkvæmt fjárlagafrumvarpinu ætlar ríkisstjórnin nú að skila láglaunafólki 539 kr. af þessum nýfrjálshyggjuskatti. Ráðherrarnir voru með plön um að skila meiru til láglaunafólksins en hin ríku voru ekki til í að skila neinu af því sem þau höfðu hrifsað til sín á nýfrjálshyggjuárunum, svo … sorrí, láglaunafólk, þið þurfið að borga skattana fyrir hin ríku eitthvað áfram. Þið borgið 58.521 kr. á mánuði í ríkramannaskatt en fáið 539 kr. í afslátt. Það er 0,9% afsláttur.“
