Páll Magnússon, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, hefur loksins svarað fyrir sig varðandi skortinn á stuðningi hans við Sjálfstæðisflokkinn í Vestmannaeyjum í aðdraganda sveitastjórnarkosninganna, en ljóst þykir að hann hafi stutt klofningsframboðið Fyrir Heimey, leitt af Írisi Róbertsdóttur, þó svo sá stuðningur hafi ekki verið opinber, eða með beinum hætti.
Sendi Páll Morgunblaðinu orðsendingu, þar sem hann segist best hafa gætt heildarhagsmuna flokksins með því að halda sig til hlés í kosningabaráttunni, að vel yfirveguðu ráði og ráðfærslu við „bestu“ og „reyndustu“ menn.
„Ástæðan fyrir því að ég hélt mig til hlés í kosningabaráttunni í Vestmannaeyjum var sú að þannig taldi ég mig best gæta heildarhagsmuna Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi öllu. Þetta gerði ég að mjög vel yfirveguðu ráði og eftir ráðfærslu við bestu og reyndustu menn.“
Þá segist hann líta á það sem skyldu sína að laða þetta fólk aftur til fylgis við flokkinn, án þess að útskýra með hvaða hætti það verður:
„Eftir að flokkurinn klofnaði í Eyjum var ljóst að mjög stór hluti hans myndi fylgja hinu nýja framboði að málum. Reyndin varð sú að líklega gengu 30-40% af fylgjendum Sjálfstæðisflokksins til liðs við Heimaeyjarlistann. Ég leit og lít enn á það sem skyldu mína sem oddvita flokksins í kjördæminu að laða þetta fólk aftur til fylgis við Sjálfstæðisflokkinn,“
segir Páll.
Hann segir viðbrögð fulltrúaráðs Sjálfstæðisflokksins í Vestmannaeyjum í gær hafa verið „vanstillt“, en þar var Páli vikið úr ráðinu sökum skorts hans á stuðningi við flokkinn. Segir hann óbeinum orðum að hann sé gerður að blóraböggli:
„Ég geri svo sem ekki mikið með þessi fremur vanstilltu viðbrögð í Ásgarði í gærkvöldi. Flokkurinn klofnaði í herðar niður hér í Eyjum og tapaði öruggum meirihluta . Í stað þess að axla ábyrgð á eigin mistökum er nú reynt að finna sök hjá öðrum. Það er út af fyrir sig mannlegt en aðalatriðið er að finna leiðir til sátta þegar sjatnar í örvæntingunni og reiðinni.“
Páll, sem sjálfur hefur sagst vera skapstór, virðist fara beint í skotgrafirnar í þessu máli. Ljóst er að orð hans munu seint teljast fræ sátta og friðar, þar sem Páll virðist telja sig alsaklausan.
Afsökun hans um að með því að halda sig til hlés í kosningabaráttunni væri hann að gæta heildarhagsmuna Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi, verður að teljast afar sérstök hjá jafn reyndum manni í pólitík.
Þá eru síðustu orð hans, um örvæntingu og reiði, varla til þess fallin að leiða til sátta, líkt og Páll talar um og vandséð hvernig hann ætlar að líma saman klofningsframboðið Fyrir Heimaey aftur við Sjálfstæðisflokkinn.
Orðsending Páls:
„Ástæðan fyrir því að ég hélt mig til hlés í kosningabaráttunni í Vestmannaeyjum var sú að þannig taldi ég mig best gæta heildarhagsmuna Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi öllu. Þetta gerði ég að mjög vel yfirveguðu ráði og eftir ráðfærslu við bestu og reyndustu menn.
Eftir að flokkurinn klofnaði í Eyjum var ljóst að mjög stór hluti hans myndi fylgja hinu nýja framboði að málum. Reyndin varð sú að líklega gengu 30-40% af fylgjendum Sjálfstæðisflokksins til liðs við Heimaeyjarlistann. Ég leit og lít enn á það sem skyldu mína sem oddvita flokksins í kjördæminu að laða þetta fólk aftur til fylgis við Sjálfstæðisflokkinn.
Ég geri svo sem ekki mikið með þessi fremur vanstilltu viðbrögð í Ásgarði í gærkvöldi. Flokkurinn klofnaði í herðar niður hér í Eyjum og tapaði öruggum meirihluta . Í stað þess að axla ábyrgð á eigin mistökum er nú reynt að finna sök hjá öðrum. Það er út af fyrir sig mannlegt en aðalatriðið er að finna leiðir til sátta þegar sjatnar í örvæntingunni og reiðinni.“