Össur Skarphéðinsson er einn af þeim kjósendum á höfuðborgarsvæðinu sem sýpur seyðið af þeirri furðulegu ákvörðun Þórólfs Halldórssonar sýslumanns að hafa bara einn stað fyrir atkvæðagreiðslu utan kjörfundar í allri byggðinni. Þetta er náttúrlega alveg stórundarlegt fyrirkomulag – en Össur segir farir sínar ekki sléttar í litlum pistli á Facebook. Klykkir út með því að segja að sýslumaðurinn sé mjög „kaldhæðinn húmoristi“.

Ég kaus utankjörstaðar í Smáralindinni í kvöld. Hvergi var nokkrar leiðbeiningar að sjá um hvar fjandans kjörstaðinn væri að finna. Búið að draga rimla fyrir allar búðir. Meira að segja búið að slökkva á rúllustigunum. Í öllu þessu gímaldi voru fimm eða sex umkomulausar manneskjur sem allar virtust einsog stefnulaus skip í hafvillum. Smám saman kom í ljós að í allri Smáralindinni var enginn nema þessar örfáu hræður sem í dauðans angist voru að gefast upp á því að leita að stað til að kjósa. Ef einhver dauðleg vera sást gripu menn í hana dauðahaldi og spurðu með angistarsvip: „Veistu nokkuð hvar á að kjósa?“ Ég gat náttúrlega engum sagt það en bauð yfirleitt í staðinn að leiðbeina fólki um HVAÐ það ætti að kjósa. – Því var misjafnlega tekið. Um hríð var ég farinn að ganga í hringi og leið einsog ég væri aftur í framboði. Loksins á annarri hæð innarlega sá ég ljós leggja út um eitt búðarbilið. Þar fann ég loksins kjörstaðinn. – Sýslumaðurinn í Reykjavík er greinilega mjög kaldhæðinn húmoristi…

Það er annars kominn upp sterkur grunur um að Þórólfur sýslumaður vilji ekki að kjósendur noti atkvæði sín. Sjá einnig þennan pistil.