Menn skyldu átta sig á því að Palestínumenn hafa fyrir löngu tapað stríðinu við Ísrael. Í rauninni er ekki hægt að kalla þetta stríð. Önnur þjóðin hefur öll vopnin, meira að segja kjarnorkuvopn, og fullkomnustu manndrápstæki í heimi. Hinir hafa ófullkominn búnað, stundum bara steina, sem dugir kannski til að drepa einn og einn Ísraela. Svona hefur landakortið þróast – fyrir Palestínumenn er þetta orðið alveg vonlaust. Heimastjórn þeirra er varla nema til málamynda, hvort sem Hamas eða Fatah er sagt ráða ferðinni.

Tölurnar frá morðum dagsins í dag segja söguna. Palestínumennirnir eru lokaðir inni á svæðum sínum eins og rollur í rétt – en Ísraelsher, einn sá best búni í heiminum, er fyrir utan og stjórnar aðgangi að svæðinu.

Það er sagt í heimspressunni að 52 Palestínumenn hafi látið lífið í dag en meira en 1200 hafi særst. Tala látinna á óefað eftir að hækka. Meðal hinna dánu eru börn. Einn ísraelskur hermaður særðist lítillega. Það er öll áhættan sem Ísraelsher tekur.

Þegar hlutfallið er svona – 1 særður hermaður á móti 52 dánum og 1200 særðum – þá er í raun ekki hægt að tala um neitt annað en fjöldamorð. Annað orð á ekki við.

Á morgun verða fleiri skotnir.  Þannig heldur Ísraelsstjórn upp á sigurinn í Eurovisjón. Og nýtt bandarískt sendiráð í Jerúsalem.

(Myndin hér efst er af skilaboðum frá mannréttindasamtökunum Amnesty International frá því fyrr í dag, þá voru ekki öll kurl komin til grafar með tölu fallinna.)