Tímaritið Time skýrði frá því fyrir nokkru að aldrei hefðu verið fleiri milljarðamæringar í dollurum talið en nú. Og það sem meira er, auður þeirra heldur stöðugt áfram að vaxa. Þetta eru næstum allt karlar, og þeir færu létt með að útrýma sárri fátækt í heiminum. Gætu það reyndar mörgum sinnum, sagði Time.

Þetta er ekki merki um heilbrigt efnahagslíf, heldur þvert á móti sjúkdómsmerki hagkerfis sem er bilað, segir í greininni.

Kemur einhvern tíma að tímamótum? Verður kapítalismanum bjargað frá kapítalistunum eða tortímir hann sjálfum sér í græðgi hinna fáu? Tækniþróunin veldur því að hinir ríku verða ríkari; framleiðslutækin færast sífellt á færri hendur eins og Marx ritaði um á sínum tíma. Samhliða þessu dafnar undarleg tignun á körlum sem eru ríkari en nokkur getur gert sér í hugarlund – maður hefur ekki undan að fletta framhjá greinum um Jeff Bezos.

Það var mjög fjölmennt á 1. maí í Reykjavík í dag. Maður fann fyrir baráttuanda í loftinu. Það eru merkilegir hlutir að gerast í verkalýðshreyfingunni; kröfurnar eru að harðna og sveigjanleikinn að minnka. Hann hefur heldur ekki komið launþegum sérlega vel.

Kannski munu borgarstjórnarkosningrnar ekki bara snúast um samgöngur og skipulag, mislæg gatnamót eða hjólastíga – eins og maður var farinn að halda um tíma, heldur líka um kjör fólksins í borginni – ekki síst þeirra sem minna mega sín. Altént er Sósíalistaflokkurinn kominn með mjög athyglisverðan frambjóðanda í fyrsta sæti í Reykjavík þar sem er Sanna Magdalena Mörtudóttir. (Myndin er úr fréttatíma RÚV.)