Leiðarahöfundur Morgunblaðsins, sem er að öllum líkindum Davíð Oddsson ritstjóri, gerir nýja ríkisstjórn og stjórnarsáttmálann að umfjöllunarefni sínu í dag. Finnur hann að því að Guðni Th. Jóhannesson forseti Íslands hafi aðeins veitt Katrínu Jakobsdóttur formanni Vinstri grænna formlegt umboð til að reyna stjórnarmyndun. Gefur Davíð stjórnarsáttmálanum fáar stjörnur sem lesefni, en í leiðaranum notar hann tækifærið til að sparka í Pírata. Davíð segir stjórnarsáttmálann bera sérkennilega yfirskrift þar sem talað er um sáttmála flokkanna, ríkisstjórnarsamstarf og eflingu Alþingis:
Sáttmálinn er langur, þótt lengri hafi sést, og hann er of óljós og stundum þokukenndur og á það til að breytast í hreinan vaðal. Hann minnir meir á plögg sem sett eru fram í aðdraganda kosninga en niðurstöðu vandaðra samningaviðræðna æðstu manna. Því fer fjarri að sáttmálinn veiti góða leiðsögn um þá „vegferð“ sem ákveðin hafi verið. Sáttmáli síðustu ríkisstjórnar var afleitur, eins og menn muna, þótt því verði ekki kennt um að sú ríkisstjórn sprakk að tilefnislausu,
segir Davíð. Hann er ekki par sáttur við ákvörðun forsetans við að veita aðeins Katrínu formlegt umboð:
Aðeins einn formaður fékk umboð til að reyna stjórnarmyndun, formaður VG. Forðum var að því fundið þegar talsmaður sambærilegs flokks fékk slíkt umboð. En það var ekki svo að formaður VG fengi einn umboð og kláraði verkefnið. Hann fékk slíkt umboð tvisvar og enginn annar þótt eftir því væri kallað með fullum rökum.
Davíð er heldur ekki sáttur við fjölda ráðherra samanborið við þingstyrk:
Eftir liðhlaupið úr stuðningsliði ríkisstjórnarinnar er svo komið að Sjálfstæðisflokkurinn sér fyrir 16 þingmönnum en hinir flokkarnir tveir sameiginlega aðeins 17. Stuðningsmenn stjórnarinnar úr Sjálfstæðisflokknum eru næstum helmingi fleiri en þeir sem koma úr flokki forsætisráðherra. Þess sér að nokkru stað í fjölda og vigt ráðherrasæta, sem eru þó eingöngu til að rétta af þann mikla halla sem felst í að minni flokkurinn fái forsætið í ríkisstjórninni. VG fær fjögurra ráðherra ígildi, því staða forseta Alþingis fellur þeim einnig í skaut. Hvað sem segja má um Steingrím J. Sigfússon þá er ekki ástæða til að efast um getu hans til að valda því embætti.
Hann notaði svo tækifærið til að sparka í Pírata:
Oft er látið eins og umbylting sé líkleg í stjórn landsins komi nýr flokkur örfáum mönnum á þing og það þótt sá flokkur sé áþekkur öðrum smáflokkum. Þegar hefur fjöldi slíkra komið við sögu um stund og horfið. Píratar urðu furðu stórir um stund og enn stærri í sýndartilveru kannana. En hvorki flokksmenn né aðrir vissu út á hvað framboðið gekk og því aðeins tímaspursmál hvenær loftið læki úr þeirri blöðru. Píratar hafa sennilega verið settir á í síðasta sinn og munu næst svífa á vit sögunnar, eða í þeirra tilviki koma sér fyrir í tölvuskýi og ekki skilja eftir sig „fingrafar“ í jarðneskri tilveru.