Í stefnuyfirlýsingu ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokks, Viðreisnar og Bjartrar framtíðar stendur beinum orðum.
Jafnrétti í víðtækri merkingu er órjúfanlegur þáttur í réttlátu og sanngjörnu samfélagi. Þar vegur jafnrétti á vinnumarkaði þungt. Í því skyni að sporna við launamisrétti af völdum kynferðis verði áskilið að fyrirtæki með 25 starfsmenn eða fleiri taki upp árlega jafnlaunavottun.
Það er semsagt skýrt kveðið á um jafnlaunavottun. Þetta var líka mál sem Viðreisn setti á oddinn á fyrstu dögum ríkisstjórnarinnar þannig að um það voru engin tvímæli.
Nú koma hins vegar fram þingmenn Sjálfstæðisflokks hver á fætur öðrum og lýsa yfir andstöðu við þetta. Óli Björn Kárason segist ekki geta stutt þetta, Brynjar Níelsson segir að þetta sé „bara einhver vitleysa“, sjálfur dómsmálaráðherrann, Sigríður Andersen, segist hafa efasemdir um kynbundin launamun á vinnumarkaði.
Það er semsagt ljóst að ekki er meirihluti fyrir frumvarpi sem væntanlega verður lagt fram um jafnlaunavottun af Þorsteini Víglundssyni félagsmálaráðherra nema stjórnarandstaðan hlaupi undir bagga eða sitji hjá. Líklegt er reyndar að stór hluti hennar myndi gera það, en þetta var kannski ekki alveg hugmyndin þegar klausan um jafnlaunavottunina var sett í stjórnarsáttmálann.