Keyrði Grensásveginn áðan, þann hluta sem á að fara að breyta. Á þessum hluta vegarins er fjarska rúmgott fyrir alla, bíla, gangandi vegfarendur, hjól.

Maður sér varla að neinu þurfi að breyta – hvað þá kosta til miklu fé.

Sporin frá Hofsvallagötunni hræða. Í raun var aldrei sérstök þörf á að gera svo miklar breytingar á þeirri götu. Hún var eiginlega alveg ágæt – nú er til dæmis mun óþægilegra að aka af henni inn á Hringbrautina.

Þarna er svolítið eins og farið sé í framkvæmdir bara til að gera eitthvað (jú og þá man maður eftir hinum tilgangslausa reiðhjólastíg sem hefur verið lagður niður Frakkastíginn, en bara frá Skólavörðuholtinu niður að Njálsgötu).

Alveg er ég viss um að það er fullt af verkefnum sem eru brýnni en þessi.

Ég tek fram að hef þá bjargföstu skoðun að bílar, götur og bílastæði taka alltof mikið pláss í borgarlandinu. En í þessu máli hefur Júlíus Vífill Ingvarsson borgarfulltrúi nokkuð til síns máls þegar hann segir:

Fækk­un ak­reina og þreng­ing­ar á tveim­ur göt­um, Grens­ás­vegi og Háa­leit­is­braut, mun kosta borg­ar­búa 205 millj­ón­ir króna. Á sama tíma standa marg­ir tón­list­ar­skól­ar í Reykja­vík frammi fyr­ir gjaldþroti en borg­ar­full­trú­ar meiri­hlut­ans finna enga pen­inga í sjóðum borg­ar­inn­ar til að tryggja fram­boð á tón­list­ar­námi svo dæmi sé tekið um verk­efni sem ætti frek­ar að hafa for­gang. Önnur lög­mál virðast gilda um til­gangs­laus­ar þreng­ing­ar á gatna­kerf­inu.