Miðborgin í Reykjavík iðar af lífi – það er eitthvað annað en fásinnið sem var þegar ég var að komast til vits og ára. Þá voru sirka tvö kaffihús sem hægt var að sitja á, varla neinir matsölustaðir að heitið gæti, menningarviðburðir voru mjög stopulir og alltaf sama fólkið á þeim.
Í gær vorum við sonur minn að koma af lokatónleikum jazzhátíðar í Reykjavík sem stóð í heila viku í Hörpu. Þar kom fram fjöldi frábærra listamanna, íslenskra og erlendra.
Á Bernhöftstorfunni var útibíó, fjöldi fólks, ókeypis popp og góð stemming. Myndin var Jaws.
Á laugardaginn er menningarnótt með fjölda viðburða. Það er sérlega skemmtilegt að nú skuli lögð áhersla á að hafa fjölda atriða á hinni nýuppgerðu Hverfisgötu. Með auknum mannfjölda er svæði miðbæjarins nefnilega að þenjast út.
Þá má ekki gleyma sunnudagskvöldinu, en þá leikur Toronto Symphony Orchestra í Hörpu. Þetta er helsta sinfóníuhljómsveit Kanada – mér skilst að hún sé framúrskarandi góð. Harpa gefur möguleika á að slíkar stórhljómsveitir sæki Ísland heim – áður var það óhugsandi.
Útibíó við Bernhöftstorfuna í gærkvöldi.