Í Kiljunni á miðvikudagskvöld fræðumst við um sögu Reykjavíkurhafnar af Guðjóni Friðrikssyni, en fyrir stuttu kom út bók eftir hann þar sem er rakin saga hafnanna við Faxaflóa, Hér heilsast skipin nefnist hún.
Menn gera sér almennt ekki grein fyrir því að hve miklu leyti Reykjavíkurhöfn er á landfyllingum – svo er um langstærstan hluta hennar. Fyrir 1913, þegar ráðist var í byggingu hafnarinnar, var hafnarkanturinn við hús við enda Aðalstrætis, þar sem nú er Café Reykjavík. Út í Örfirisey var eiði sem flæddi yfir.
Við skoðum ýmsa hluta hafnarinnar, meðal annars furðulegan hraðbrautarspotta uppi á húsþaki og svo fiskihöfnina sem er sú stærsta á Íslandi.
Óli Gneisti Sóleyjarson heldur ásamt fleirum úti rafbokavefur.is. Hann kemur í þáttinn og segir frá því hvernig er að koma gömlum bókum á rafrænt form. Óli hefur notið hjálpar sjálfboðaliða við að yfirfæra texta úr ritum eins og Hómerkviðum, Þúsund og einni nótt og sögum H.C. Andersen.
Gagnrýnendur þáttarins fjalla um tvær bækur: Háborgina eftir Ólaf Rastrick og Frásagnir af Íslandi eftir Johann Anderson.
Höfnin var vettvangur sunnudagsbíltúra æskunnar, eins og kemur fram í Kiljunni, og þangað sóttu listamenn líka myndefni. Hér er málverk frá Reykjavíkurhöfn árið 1924 eftir Jón Stefánsson.
