Decode Genetics var fyrsta svikamylla Hannesar Smárasonar.

Að mörgu leyti er þetta frábært fyrirtæki, og það er mjög mikilvægt að starfsemi þess haldi áfram – á Íslandi. Helst á að innlima það í háskólasamfélagið.

En þegar reynt var að selja Íslendingum þá hugmynd að þarna væri ofboðslegur gróðavegur – á gráa markaðnum – þá brast siðferðið meðal þjóðarinnar; það var eins og ávísun á lóðbeint hrun.

Þetta var prófsteinn á hversu miklu væri hægt að ljúga. Og upptakturinn að því sem síðar kom: Algjörri braskvæðingu íslensks samfélags – tónninn hafði áður verið gefinn í afhendingu kvótans til útvalinnar aðalstéttar.

Ég man sumardag árið 2000 þegar maður uppskar vorkunnsöm augnaráð vegna þess að maður var ekki að kaupa bréf í Decode.

Ábyrgð þeirra sem stóðu í þessu er mikil: Helstu sölumennirnir voru Hannes, Kári Stefánsson og Davíð Oddsson.

Hér er komin út bók um þetta brask. Kynningin á henni er svohljóðandi:

„Part detective story, part exposé, and part travelogue, Promising Genomics investigates one of the signature biotech stories of our time and, in so doing, opens a window onto the high-speed, high-tech, and high-finance world of genome science. In a luminous account, Mike Fortun investigates how deCODE Genetics, in Iceland, became one of the wealthiest companies of its kind, as well as one of the most scandalous, with its plan to use the genes and medical records of the entire Icelandic population for scientific research. Delving into the poetry of W. H. Auden, the novels of Halldór Laxness, and the perils of Keiko the killer whale, Fortun maps the contemporary genomics landscape at a time when we must begin to ask questions about what „life“ is made of in the age of DNA, databases, and derivatives trading.„